Historyk z wykształcenia, od 2011 r. Dyrektor Zabytkowej Kopalni Węgla Kamiennego Guido – od 2013 – Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu. Z powodzeniem realizuje przedsięwzięcia, nie mające swych odpowiedników nie tylko w kraju, ale również poza jego granicami, związane z rewitalizacją, nadaniem nowych funkcji, udostępnianiem i popularyzacją cennego dziedzictwa kultury górniczej Zabrza. Efekty jego działalności odbijają się szerokim echem zarówno w kraju, jak i poza jego granicami.

Za główny cel zawodowy Bartłomiej Szewczyk postawił sobie utworzenie w Zabrzu ośrodka kultury i turystyki górniczej o znaczeniu europejskim. Jednym z jego pierwszych działań było przygotowanie i przeprowadzenie w 2013 r. procesu połączenia dwóch zabrzańskich instytucji kultury: Zabytkowej Kopalni Węgla Kamiennego Guido i dawnego Muzeum Górnictwa Węglowego w Zabrzu (którego oddziałem był Skansen Górniczy Królowa Luiza – obiekt związany z jedną z najstarszych na Śląsku kopalń węgla kamiennego). Tym samym rozpoczęto proces, mający na celu ratowanie przemysłowego dziedzictwa miasta i budowanie ośrodka o znaczeniu ponadregionalnym.

Bartłomiej Szewczyk zarządza dziś wyjątkową instytucją, będącą jednocześnie muzeum, instytucją kultury, atrakcją turystyczną i ośrodkiem edukacyjnym a przy tym zakładem górniczym, podlegającym ustawie Prawo Geologiczne i Górnicze (m.in. z 4 czynnymi szybami kopalnianymi). Na Muzeum składają się bowiem dwa unikatowe w skali Europy kompleksy poprzemysłowe – Kopalnia Guido i Sztolnia Królowa Luiza.

Zrewitalizowana infrastruktura naziemna (ponad 30 obiektów w 4 lokalizacjach na terenie miasta) i podziemna (w tym ponad 10 km tras w podziemnych wyrobiskach z wciąż działającymi maszynami – atrakcja bez odpowiedników w całym świecie!) są bazą do prowadzenia bogatej działalności edukacyjnej, turystycznej i kulturalnej. Oferta obejmuje zarówno unikatowe trasy podziemne (w tym najstarsze w Europie węglowe podziemia udostępnione turystom) jak i atrakcje plenerowe (wśród nich Strefa Carnall, w której zachowano niemal kompletny system zabudowań kopalnianych z autentycznym wyposażeniem). Nie ma w Europie drugiego takiego miejsca, dedykowanego historii i dziedzictwu „czarnego węgla”.

Równolegle z ruchem turystycznym w postindustrialnych przestrzeniach Muzeum organizowane są liczne koncerty, spektakle, przedstawienia teatralne, wystawy. Muzeum cieszy się rosnącym zainteresowaniem branży eventowej. Liczba odwiedzających instytucję stale rośnie, w 2022 r. było to ponad 200 tys. osób. Tak bogata oferta jest efektem prac rewitalizacyjnych, prowadzonych od lat na niespotykaną w Europie skalę.